Dahaga
ketika letih singgahi raga
kala terik di ubun menyala
dahaga datang rasuki rasa
Ku tuang tirta nan jernih
tuk basuh tekak mengering perih
agar tak jenuh dikeruk jerih
Dahaga
Sudikah engkau luluh
lantaran kelu ragaku lelah
diseret arus selat nan pongah
Dahaga
kini sajak-sajakku patah
huruf-hurufku luruh
runtuh dilalap jengah
hingga tak mampu melukis arah
Dahaga
peluh telah ku perah
tapi tak jua ku temui telaga
yang mungkin bisa hapuskan lelah
aku serupa budak yang takluk kuasa raja
tak mampu melawan hanya menyerah
dahaga aku pasrah!
Ari Toekan
